โลกทั้งใบในกระเป๋าของชูใจ กับคำพูดที่พลาดไปของพ่อ
คุณ กอล์ฟ ฟั กกลิ้ง นักร้องศิลปินชื่อดัง ที่มักมีเรื่องราวๆต่างๆมาเล่าให้แฟนคลับได้อ่านผ่านช่องทางออนไลน์ของตัวเองเสมอ โดยบางเรื่องอ่านแล้วก็รู้สึกขำ จนอดหัวเราะไม่ได้ บางเรื่องทำให้ได้แง่คิด เพื่อนำไปปรับใช้กับชีวิต และ บางเรื่องก็พาให้คนอ่านหลายคนบอกตรงกันว่าน้ำตาไหล
และนี่เป็นหนึ่งเรื่องที่จัดอยู่ในประเภทอ่านแล้วน้ำตาไหลตาม และ แฝงไปด้วยแง่คิดดีๆสำหรับคนที่เป็นพ่อแม่อีกด้วย
เรื่องมีอยู่ว่า… ชูใจมักมีกระเป๋าของเธอพกติดตัวไปไหนมาไหน ในกระเป๋าใบนั้น เธอจะเก็บขนมของเธอเอาไว้แล้วสะพายออกจากบ้านเป็นประจำ ประหนึ่งแหล่งเก็บเสบียงยามหิว แรกๆก็ได้แค่เตือนว่าพกไปได้ แต่ต้องกินเป็นเวลา นานๆไปเข้าผมชักรู้สึกว่ากระเป๋าสีแดงใบนี้มันเกะกะ
วันหนึ่งขณะที่ไปทำงานที่ห้างแห่งหนึ่ง รถของเราสามารถจอดให้ลงได้แค่อึดใจเพราะมีรถคันอื่นมาจ่อหลัง ความชุลมุนทำให้เรารีบลงรถ แต่ชูใจไม่ยอมลงเพราะหากระเป๋าสีแดงไม่เจอ เธองอแงหากระเป๋าขนม
นาทีนั้นผมบอกลูกว่า… ” จะอะไรนักหนากับเรื่องขนม ไม่ได้พกไปด้วยมันจะเป็นอะไร ใส่โลกไว้ทั้งใบไว้หรือไง หนูจะ บ้ า ของกินเกินไปแล้วนะ “
ลูกหน้าเจื่อน ขณะนั้นด้วยความเร่งรีบผมก็ไม่ได้รู้สึกอะไรต้องรีบพาลูกลงรถก่อนจะโดนบีบแตรไล่ นับตั้งแต่นั้นผมก็ไม่เห็นลูกสะพายกระเป๋าสีแดงใบโปรดอีกเลย ประกอบกับงานที่ยุ่งมากทำให้ช่วงนั้นผมกับลูกไม่ได้คุยกัน
จนอยู่มาวันหนึ่งผมพาครอบครัวไปทานอาหารที่ร้านเบเกอรี่แห่งหนึ่ง ปกติแล้วชูใจจะชอบกินเค้กร้านนี้ กินทีไรก็จะบอกว่า ป๊ะป๋าๆ โตขึ้นหนูอยากเป็นนักกินขนม แล้วรีวิวขนมเค้กให้ผมฟัง
วันนี้เธอสั่งเค้กมากินตามปกติ ผมเห็นเธอกินเงียบๆเลยชวนคุยว่า… ” ไหนรีวิวขนมเค้กนี้ให้ป๊ะป๋าฟังหน่อยซิ “
น้องชูใจบอก… ” หนูไม่อยากเป็นนักกินขนมแล้ว โตขึ้นหนูจะเป็นยูนิคอร์น “
ผมเลยทำเธฮกลับไปว่า… ” ทำไมล่ะ…? “
น้องชูใจตอบ… ” หนูพกขนมไปชิมไม่ได้แล้วนี่ หนูกลัวป๊ะป๋าดุ “
นาทีนั้นผมถึงบางอ้อ…!! และ ตำหนิตัวเอง สาเหตุที่ลูกชอบพกขนมหลากหลายแบกไปไหนมาไหน แท้จริงแล้วนั่นไม่ใช่ความอยากกินขนมตลอดเวลาแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเธอคงเข้าใจไปเองว่านี่คือเส้นทางสู่ฝันการเป็นยอดนักกินขนม ยอดนักรีวิวขนมของเธอ… และ คำพูดของผมไม่กี่คำได้ ทำ ล า ย ฝันของเธอไป
ผมรีบเข้าไปกอด และ ขอโทษลูก ผมบอกเธอว่าผมเข้าใจแล้วว่ากระเป๋าใบนั้นสำคัญกับเธอ ขอโทษที่ป๊ะป๋ามองว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระ ทั้งที่จริงๆสาระของคนเราต่างอยู่ที่ใจของใครของมัน
ชูใจน้ำตาซึม เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นเธอร้องไห้ในลักษณะนี้ คือ น้ำตาไหลอาบแก้มแต่ไม่มีเสียงร้อง… เหมือนมันเป็นเรื่องที่เธอเก็บไว้ ไม่กล้าพูด จนเอ่อล้นออกมาทางดวงตา
นี่เป็นบทเรียนครั้งสำคัญในชีวิตการเป็นพ่อ เรามักดูถูกจินตนาการน้อยๆของลูกว่ามันเล็กมากจนไม่มีสาระ แต่แท้ที่จริงแล้วสาระคือความสุขต่างหากที่ใจของลูกพึงจะมี การเอาความเป็นผู้ใหญ่ ครอบตัดขอบจินตนาการของลูก บางครั้งนั่นอาจเป็นความไร้สาระที่แท้จริง…!!
ใครจะรู้ว่าของบางอย่างสำหรับลูกๆ… ข้างในนั้นเธอใส่โลกทั้งใบของเธอไว้จริงๆ
Cr. ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก : ftodah , กอล์ฟ ฟั กกลิ้ง